In het lege huis, het eenzame lege huis
De ene snee naar de andere
Bloed sijpelt langs haar armen neer op de grond
Druppel voor druppel valt op de vieze vloer
De ene sigaret na de andere kleurt de vieze muren
Pillen worden geslikt om de pijn te bedekken
Die geestelijke pijn die niet te genezen is
Niks helpt de schade aan haar ziel te herstellen
Nooit een traan die valt
Pure angst haar ware zelf te tonen
Een masker van vrolijkheid en opgewektheid
Niemand die dit van haar verwacht
Iedereen die denkt ze geen pijn kent
Maar niets is minder waar…

4 augustus 2008