everybody has troubles
Dit zijn woorden uit mn hart & hoofd, Die ik op papier een plekje gaf.
Pijnlijke momenten zijn in dit leven standaard geworden,
Domme fouten maken het niet beter,
En leuke momenten zijn verleden tijd,
Praten helpt niet meer, en uitleggen wat er is gaat ook niet simpel meer
Verkeerde dingen verteld, leugens verteld,
Liefde verloochent, om mezelf gelukkig te wenden,
Hielp niet.
Vrienden gemaakt, vriendschap niet stand gehouden,
Me laten stikken, om alleen achter te blijven,
Geprobeerd deze aarde te verlaten, tevergeefs.
Achteraf gedacht dat het zo toch beter is, me gelukkig voelend.
Maar dat nooit geweest,
Mezelf zijn, is al jaren niet gebeurd,
De echte ik, is diep verscholen in mijn ziel, in mijn hart.
Op deze manier te leven is niet meer eenvoudig,
Wat zo goed begon, is oh zo slecht geëindigd.
Een goed gevoel krijgen, is nog nooit zo moeilijk geweest.
Ergens naar uitkijken is niet meer genoeg,
Iemand om me heen hebben is niet meer genoeg,
Zoveel momenten in mijn leven gehad,
Waarop anderen zielsgelukkig zouden zijn.
Momenten waarop ik alles had, wat mijn hart begeerde.
En nog was het niet genoeg om gelukkig te zijn.
Er is altijd een gevoel, dat ik niet kan verklaren
Een gevoel,, alsof mijn hart een groot gat bevat.
En alles wat het vullen wil, er dwars doorheen valt.
Om alsnog leeg te blijven.
Het gevoel dat er altijd iets zal zijn wat ik mis.
Wat ik niet kan vinden,
