En eindelijk komt dan de dag

dat we met getrokken messen staan,
dat elk voor zich heeft uitgemaakt,
dat het niet meer verder kan...
zoveel illusies,
zoveel dromen,
wat eens was, zal nooit meer zijn!
veel kronkels in mijn gedachten,
maar ook in die van jou!
veel dingen verkeerd overdacht,
veel dingen nooit gedacht,
ik niet van jou,
jij niet van mij...
en hoe het verder moet,
geen van ons twee die het zeggen kan!
dus scheiden hier en nu
onze wegen
de weg voor ons is lang en eenzaam
maar eens dan komt de dag
en zullen we beiden weten,
dat we onze droom zelf hebben stuk gemaakt.
en dan is het te laat,
te laat voor jou en mij...